Frans

Frans Derks stamt uit de Gouden Eeuw van het Nederlandse voetbal: van 1969 tot en met 1978. Een tijdperk waarin internationaal succes bijna vanzelfsprekend was en het Nederlandse voetbal domineerde. Frans Derks was van 1962 tot 1978 actief als scheidsrechter in het betaald voetbal. Hij werd door voetbalvedettes als Johan Cruijff en Willem van Hanegem gewaardeerd om zijn unieke stijl van arbitreren. Derks had gevoel voor drama en speelde waar mogelijk het spel mee. Hij was onderdeel van de show, de stalmeester in de ring. En in plaats van star de regels toe te passen, floot Derks ‘in de geest van de wedstrijd’, wat het spel ten goede kwam. Frans Derks kon met iedereen goed opschieten omdat hij zo’n kwajongen was; altijd in voor een geintje. Derks respecteerde voetballers en zij respecteerden hem. Ook zijn verschijning op het veld was uniek. Zijn tenue werd gekenmerkt door een kek, strak, zwart broekje. Dat naar eigen zeggen geen ruimte liet voor gele kaarten, die hij dan ook nooit heeft uitgedeeld. Zijn eigenzinnigheid botste regelmatig met de rechte lijn van de KNVB-bobo’s. Zo vond hij ‘hi ha hondenlul’ een eretitel, terwijl de KNVB de kreet op de zwarte lijst wilde plaatsen. Ook na zijn scheidsrechterscarrière bleef Frans Derks actief in de sport, onder meer als voorzitter van FC Dordrecht.