Yvonne Keuls verbleef een jaar lang in diverse psychiatrische inrichtingen om een boek te kunnen schrijven over het leven van de psychiatrische patiënt. Zij ontmoette daar mensen die haar inspireerden tot personages als Ida Been, Winnie, Appie, Lydia, Maurice W. en mevrouw Einstein. Omdat ze de meeste tijd doorbracht in het Psychiatrisch Centrum Bloemendaal te Loosduinen, besloot zij al haar personages daar onder te brengen. In Meneer en mevrouw zijn gek neemt zij haar lezers mee naar een wereld die naar haar gevoel 'echt' is: 'Niemand houdt de schijn op, iedereen is wat hij is en dat noemen ze dan gek.'
