Bittere bloemen

Grijsaard maakt tegen zijn zin een cruise over de Middellandse Zee. Als ex-rechter, ex-politicus en ex-schrijver heeft hij voldoende om op terug te zien, wat hij doet met vrolijk cynisme en opgewekt gekanker. Het voorbije leven was allerminst zonder succes, maar wat eraan ontbrak heeft zijn vereenzaamde nadagen bepaald. Aan boord ontmoet hij een vroegere leerlinge.

Het eiland Corsica is het decor van enkele gebeurtenissen, die de oude man en de veel jongere vrouw een etmaal in elkaars gezelschap houden. Bittere bloemen is een roman over illusies die te vergelijken zijn met bloemen: eerst bloeien ze, dan verwelken ze zienderogen.

Luchtig genoteerd in korte hoofdstukken, waarin Brouwers opnieuw zijn excellente meesterschap demonstreert. Dansend en meeslepend proza. Als een trage tango.

'Bittere bloemen is een echte Brouwers, dat wil zeggen even keurig gestileerd als de outfit van Julius Hammer. Ook nu laat de schrijver ons weer pendelen tussen heden en verleden, opdat we inzien dat er in Hammers leven (en in dat van onszelf) eigenlijk nooit iets verandert, maar eigenlijk ook heel veel. Want het verraderlijke woordje ‘eigenlijk’, waarover de oude held nog een essay zou willen schrijven, lijkt gelijkenissen aan te duiden, maar markeert nog veel sterker de verschillen.' – Jaap Goedegebuure in FD Persoonlijk